LACİVERT ÖYKÜ VE ŞİİR DERGİSİ 82. SAYI
İÇİNDEKİLER SÖYLEŞİ / “Aksu Bora” / Sofya Kurban 3 Aksu Bora / Deneme / Küçük, Pembe, Seksi 7 Evşen Çerkeşli / İnceleme / Osmanlı Kadın Hareketi Neler Anlatıyor? 9 Muharrem Demirdiş / Öykü / Adım Kenan! 14 Öznur Babur / Öykü /
LACİVERT 81. SAYI İÇİNDEKİLER
İÇİNDEKİLER SÖYLEŞİ / “Çiğdem Sezer” / Tümay Çobanoğlu-Fulya Bayraktar 3 Deniz Zeka / İnceleme / Yeryüzünde Yüreği, Yüreğinde Yeryüzü/Ayla Kutlu 20 Nesrin Bulat / Deneme / Deliliğin Rengi 24 SÖYLEŞİ / “Murat Darılmaz” / Esme Aras 25 Akın Çokuğurluel / Öykü /
Lacivert Sayı 80 Raflarda! (Mart-Nisan 2018)
İÇİNDEKİLER SÖYLEŞİ / “Doğuş Sarpkaya” / Fulya Bayraktar-Tümay Çobanoğlu 3 Mehmet Akif Tutumlu / Deneme / İnsan Nasıl Gerçek Olur? 10 Duygu Gücük Eren / Resul Gündoğar / Öykü / Hayal-i Zıll 13 Engin Sevinç / Öykü / Dal 16 Hatice Eğilmez
KARAMZOV KARDEŞLAR DOSYASI-AYLA ŞENEL (Sayı:66)
ROMANIN(*) KAHRAMANI KİM? Dostoyevski Karamazov Kardeşler’in önsözünde okurlarına bir uyarı yapmak ihtiyacı hisseder; “Kahramanım Aleksey Fyodor Karamazov’un hayat hikâyesine başlarken duraksıyorum biraz. Nedeni de şu: Aleksey Fyodoroviç’i kahraman olarak alırken, onun hiç de büyük bir adam olmadığını pekâlâ biliyorum. Bu yüzden, “Aleksey
TAKİ’YLE SÖYLEŞMELER – EYLÜL NİSA (Sayı:67)
TAKİ’yle Söyleşmeler Kimsenin bilmediği bir dilden haykıracağım söylemek istediklerimi, kulaklar duymayacak ama yürekler sızlayacak işittiklerinden. Seninle söyleşip durmak aklıma nerden geldi, nerden çıktın karşıma sen? Bilmem. Biraz konuşunca anladım çok derinden, bir yerden… Seni kendimden doğurdum ben Taki. Kalbimden ya da zihnimden.
SÖYLEŞİ(*) -UMBERTO ECO (Sayı:67)
Lila Azam ZANGANEH: Nerede doğdunuz? Umberto ECO: Alessandria’da doğdum, Borsalino şapkalarıyla meşhurdur. ZANGANEH: Biraz ailenizden bahseder misiniz? ECO: Babam muhasebeci, onun babası ise mürettipti. Babam on üç kardeşin en büyüğüydü. Ben ilk erkek çocuğum, oğlum da benim ilk çocuğum ve onun ilk
ŞİİR- NİHAT ZİYALAN -CAMIN BUZU KIRILIRKEN (Sayı:57)
CAMIN BUZU KIRILIRKEN tay gibi kız nazarım değmesin baktım saçında dalgalar tımar edilmemiş rüzgarla seyis oldum ayak bileklerine ister rahvan isterse dolu dizgin insafına yattım bedenimin kişneyen sessizliğinde sür kendini önümü görmüyorum diye korkma sonunda kollarım açık sonunda
HAKAN KELEŞ-YAZGI (Sayı:57)
Hüzünlü bir öykü olmalı bu. İyiden iyiye insanı ağlatmalı. İnsanın içinden akanı durdurmalı. Ama durdurmadan önce, insanın içindeki hüznün tanımını yapmalı. Tam on ikiden vurmalı. Çekirdekten yakalamalı. İnsanın içindeki bozkırların ayak dokunulmamış kısımlarına dokunmalı. Dış dünyadaki bozkırlara da. Bir kuş yakalayan çobanın
