Bana öyle geliyor ki bugün edebiyatımızın en büyük eksiği “heyecan”dır. Ve yaygın, yoğun bir heyecanla ancak, edebiyatımız “yeniden kurulabilecektir”...
Bir sanat ürününün, bu ister öykü gibi yazılı bir tür olsun isterse müzik gibi sese dayalı daha soyut bir tür olsun, yaşamla, özellikle de yaratıcısının yaşamıyla...
"Yalnızca yakınıyorum. En iyisi siz beni silin. Tarık diye biri hiç olmadı, yaşamadı, acı çekmedi, fuhuş filmleri izlemedi, deyin ve benimle daha çok uğraşmayın...